Czy program może czytać w myślach?

Czy program może czytać w myślach?

Program czytający w myślach - to brzmi jak science fiction. Rzeczywistość jednak dawno już dogoniła takie przyszłościowe wizje. Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley zaprojektowali program komputerowy, który rzeczywiście umie odczytać w mózgu obrazy, które widzi człowiek. Oprogramowanie w pewnym sensie nagrywa film o świecie myśli. Oznacza to, że nasz mózg stać się zdrajcą, ponieważ wewnętrzne obrazy nie potrafią kłamać...

Telewizja myśli 

Nasz mózg funkcjonuje jak telewizor z wieloma programami: niezliczone filmy myślowe odtwarzane są jednocześnie i nieprzerwanie, jednak mózg ogląda świadomie tylko jeden.

Jak widzi mój mózg?

Aby dowiedzieć się, w jaki sposób przetwarzane są sekwencje filmu, naukowcy podzielili mózg na trójwymiarowe piksele, tzw. woksele. Kolor wskazuje, które woksele reagowały podobnie na określone obrazy. Czerwone i fioletowe obszary są powiązane z naturalnymi obrazami i silnymi ruchami gałek ocznych, żółte i pomarańczowe natomiast oznaczają aktywność podczas procesów myślowych, w trakcie których przetwarzane są sekwencje abstrakcyjne, np. symbole.

Jak zobaczyć cudze myśli 

Po raz pierwszy w historii naukowcom udało się zrekonstruować obrazy  z mózgu - a więc w pewnym sensie odczytać myśli. Badacze opracowali w tym celu zaawansowaną procedurę, która, w dużym uproszczeniu, działa następująco: najpierw neurolodzy pokazali uczestnikom badania filmy i rejestrowali przy tym czynność mózgu przy użyciu funkcjonalnej tomografii rezonansu magnetycznego (w skrócie fMRI). Specjalnie zaprojektowane oprogramowanie przygotowało na podstawie tych danych profil czynności mózgu dla każdego obrazu z oglądanych filmów. Dzięki temu program był w stanie stwierdzić, co dzieje się w mózgu osoby badanej, gdy np. z prawej strony ekranu pojawi się jakaś postać. Następnie badanie obejrzeli nowe filmy, które program nie znał, ale na podstawie znanych już sobie czujności mózg potrafił je zrekonstruować. W tym celu wyszukiwał w swym archiwum filmowym i nakładał na siebie sceny ze "starych" filmów pasujące do danych czynności mózgu.